BENCİLEYİN...

          İçimizdeki "ben" sığmaz olur yüreğimize çoğu zaman . Bir şeyler yapmalıdır ama ne? Böyle zamanların en güzel ilacıdır yazı. Yazmak, paylaşmaktır hayatı. Dünyaya bir çivi çakmaktır naçizane.

Hele de günümüz dünyasında .Komşuluklar yitip gitmiş,insan kendisiyle baş başa kalmıştır.Dostlarınız vardır elbette ancak bu koşuşturmanın içinde her an yanınızda olamazlar. İşte yazı, sizi hiç terk etmeyen bir an olsun yalnız bırakmayan yareniniz... 

          İşte buradayım... Nihayet... "Bir ben vardır benden içeru"diyen Yunus'a özenmek haddim değil elbette. Ben biçare de "Benden içeri bir ben var." demek istemekte. Belki de dünyayı kendi içinde yaşamaktan usanmıştır da bir aynada görmek istemiştir yansımasını kim bilir. Yani rivayet muhtelif...  Ben de yarenimle geldim buraya. MERHABA..